Dag 21 van deze reis alweer. Nauwelijks voor te stellen dat we drie weken geleden alweer op pad gingen. Maar wat hebben we in die drie weken veel gezien. En ook vandaag kwam er weer wat bij: Jozani Forest. Formeel heet het Jozani-Chwaka Bay National Park, maar we houden het maar simpel (net als alle borden die het gebied markeren). Dit korte tripje was gepland voor de middag, dus we hadden de ochtend om lekker uit te slapen en verder weinig te doen. Wel even het dorpje ingelopen om alvast wat chips en koekjes te kopen voor op het vliegveld en in het vliegtuig. Met een extreem vroege vlucht wordt het een paar uurtjes in de nacht op het vliegveld wachten. We kunnen ons niet voorstellen dat er dan iets aan horeca open zal zijn op zo'n kleine luchthaven, dus daarom maar vast zelf wat regelen.
Als je vanuit het resort het dorpje inloopt, is het contrast wel erg groot. Kleine, gammele huisjes, onverharde wegen en veel rotzooi op straat. Kun je toch weer zien wat een onwerkelijke wereld die hotels met hun luxe en witte stranden scheppen. De mensen op straat waren overigens vriendelijk. Veel kleine winkeltjes en souvenirshops, op deze manier proberen ook zij wat te verdienen aan het toerisme. De soort 'supermarktjes' hadden een karig assortiment, we hadden dus geen keuzestress. Bus pringles en chocoladekoekjes, dat werd het dus. Hoe dan ook hebben we iets te knabbelen voor later, daar ging het ook om.
Na de lunch werden we opgepikt door een privéchauffeur. Jozani ligt niet ver weg, binnen een half uur waren we er wel. Daarna was het een kwestie van kaartjes en een gids regelen. Omdat we een georganiseerde tour hadden geboekt, was het aan de chauffeur om van loket naar loket te lopen (en dat een paar keer heen en weer). Ondertussen konden wij gewoon alvast genieten van het wild, want bij de ingang waren genoeg diadeemmeerkatten (blue monkey) te zien. Zij komen graag af op plekken waar veel mensen komen en vooral waar deze mensen eten achterlaten. Hadden we mooi gelijk de eerste apensoort weer afgevinkt, maar we kwamen vooral voor de tweede: de Zanzibarrodefranjeaap (Zanzibar red colobus monkey). Deze specifieke ondersoort van de rodefranjeaap is endemisch in Zanzibar, hij komt dus nergens anders voor. De apen hebben een opvallende rood-bruine, zwarte en witte vacht en een lange staart. Hopelijk zouden we ze vandaag kunnen gaan spotten.
Na een tijdje was alles rond, we konden met een gids een bos in. Helaas geen eigen gids, maar er werd ook een Zuid-Afrikaanse familie aan het geheel gekoppeld. Kleine kinderen en wil spotten gaat meestal niet lekker samen, maar we zouden wel zien. Vanaf het entreegebouw liepen we een bos in. Prachtig hoge bomen met op de bosbodem een mooi deken van varens. Er werd veel uitgelegd over de bomen en planten, ondertussen waren wij uiteraard aandachtig aan het zoeken naar wild en dan vooral apen. Na een tijdje wandelen vertelde de gids dat we terug zouden gaan naar de ingang om vanaf daar een stukje met de auto te rijden en dan op zoek te gaan naar de apen. Dat had hij eerder mogen vertellen, dan hadden we het zoeken tot nu wel achterwege kunnen laten.
Vanaf de ingang steken we met de auto de weg over en rijden daar een aantal honderden meters over een zandpad. Op grond van waar andere auto's staan geparkeerd, wordt ingeschat waar zich een grote groep apen bevindt. Vanaf hier gaan we het bos in. Totaal niet vergelijkbaar met het eerdere bos, de bomen zijn hier laag en het is vooral veel struikgewas. Al snel zien we eerst nog een paar diadeemmeerkatten, maar daarna een aap met een opvallend rode rug, de Zanzibarrodefranjeaap. Eenmaal dichtbij deze aap zien we er steeds meer. Ze zijn als groep in beweging en de ene na de andere komt langs. Of ze springen via de takken van de bomen over je heen, of ze lopen gewoon vlak langs je benen alsof je niet bestaat. Een mooi schouwspel van heel mooie apen met karakteristieke gezichten. Na een minuut of tien is de hele groep wel gepasseerd, het is voor ons ook weer tijd om te gaan.
De apen zijn bewonderd, maar het is nog niet het einde van de trip door Jozani Forest. Er is namelijk nog een ander deel van het park, gevormd door mangrovebos. Er loopt via de zuidwestkant van het eiland een baai diep het land in, waardoor dit bos wordt gevoed door de getijdebeweging met zout water. De perfecte condities dus voor een mangrovebos. In een stukje van dit bos is een vlonderpad aangelegd en (nadat we hier naartoe waren gereden) konden we nog een korte wandeling maken. De gids legde weer veel uit over de bomen en planten, op wat krabbetjes na waren er helaas geen dieren te spotten. Na dit stuk kwamen we aan het einde van ons bezoek aan Jozani. Nog even terug naar de ingang van het park om af te melden en we konden weer terug naar onze lodge in Jambiani. De avond verliep nog ontspannen met een diner in het restaurant van onze lodge. Morgen de laatste dag op Zanzibar en dan zit het er alweer op.
Reactie plaatsen
Reacties