Na een dagje oefenen op de paar pistes rond Edsåsdalen was het tijd om nog een dag te gaan skiën in een groter gebied met wat meer uitdagende en vooral ook langere pistes. Hiervoor moesten we twintig minuten rijden naar het skigebied van Åre. Zoals al eerder vermeld nog steeds geen grote plaats, maar wel een groot skigebied. Met maar liefst 91 kilometer aan pistes valt er echt genoeg te beleven. Het skimateriaal hadden we gisteren al gehuurd, dus dat was een kwestie van meenemen in de schoonmoeder-box op het dak van de auto. Met hetzelfde kleine gezelschap gingen we direct na het ontbijt op pad.

In het dorp zelf moesten we nog wel een skipas voor vandaag kopen. Bij het loket verontschuldigde de medewerker zich voor de drukte van vandaag. Er was vandaag namelijk een schoolreisje en er waren maar liefst 300 tieners die vandaag gingen kiezen. We moesten dus direct lachen, want verspreid over 91 kilometer aan pistes is dit aantal dus totaal te verwaarlozen. En dat zou ook wel blijken, want de langste wachtrij van de dag bleek drie personen voor ons te zijn bij een kleine sleeplift. Verder was het bij de liften steeds direct mee met de lift. Zoals eerder vermeld helaas niet al te veel stoeltjesliften, hoewel het er nu in 2025 al wel veel meer lijken te zijn. Voor ons was het dus vooral met de sleeplift, maar dat ging eigenlijk wel gewoon prima. Er stond vandaag een flinke wind en het sneeuwde ook vaak, dus we bleven veelal op de lager gelegen pistes. Hier zit je nog onder de boomgrens, dus ski je nog wat in de beschutting van het bos. Tweede voordeel is dat je ook heel goed kan zien waar de piste loopt, het bos aan beide kanten was nog steeds prima zichtbaar. Wel nog een paar hogere pistes gepakt, maar daar was het toch wel erg guur.

Net als gisteren ook hier op verschillende plekken hutten waar je lekker kan opwarmen bij een zelf gestookt vuur. Hier ook nog wel wat horecaplekken onderweg en in het dorp, wij kozen voor een soort gigantische tipi waar we lekker konden lunchen en uitrusten. Na de lunch nog lekker wat pistes gepakt. Helaas was het in deze tijd in Zweden nog steeds erg vroeg donker, dus het skiën hield wel vroeg op. Vlak bij het dorp was er nog een verlichte piste, maar na een paar keer heb je die ook wel weer gezien. Het werd dus redelijk vroeg tijd voor een bezoek aan een (eet)café in het plaatsje zelf. Gezellig nog even de dag doorgenomen onder het genot van een biertje en een hamburger, voordat we terug reden naar de lodge. Daar dus geen diner meer, maar nog wel even een warme bessenthee bij de open haard. Daarna lekker vermoeid van de dag buiten in de kou hard werken op tijd naar bed. Morgen weer een dag.

Edsåsdalen is een heel klein dorpje (en ook een heel klein skigebiedje) in het landschap Jämtland. Op ongeveer 20 minuten rijden ligt de grotere plaats Åre. Met zo’n 1.500 inwoners nog steeds verre van indrukwekkend, maar de plaats kan wel een belletje doen rinkelen vanwege het feit dat dit een van de grootste skigebieden van Zweden vormt. Weinige inwoners, maar relatief veel bezoekers dus. Hoe dan ook, Edsåsdalen zou de uitvalsbasis vormen voor deze winterse reis. Via een website een pakketreis besteld, wat betekent dat je in een keer de vliegreis, transfers van en naar de luchthaven, verblijf en alle excursies boekt.

Van de eerste dag geen (apart) verslag, want dat was de traditionele reisdag. Vanaf Schiphol een vlucht naar Trondheim in Noorwegen. Dit was de dichtstbijzijnde internationale luchthaven, Jämtland ligt namelijk dicht bij de grens tussen Zweden en Noorwegen. Op de luchthaven was een transfer geregeld, we hadden dus een direct rit naar Edsåsdalen. Wel nog een lange rit, in de gladde omstandigheden hadden we nog wel een uur of drie nodig om op de plaats van bestemming te komen. Gelukkig hoefden we niet zelf op de besneeuwde wegen te rijden, daar was iemand voor ingeschakeld die prima gewend was om hier te rijden. Deze jonge dame bleek onze begeleidster voor deze week. Verder waren er geen gasten voor de pakketreis, op een vriendin van de Nederlandse begeleidster na. Deze vriendin had ook in hetzelfde vliegtuig gezeten, dus we reden met vier personen richting Zweden.

Aan het einde van de middag pas aankomst bij Dalens Gård, onze Zweedse lodge. Een groot houten gebouw met veel slaapkamers en een eet- en woonkamer. In het schemerdonker nog even de directe omgeving verkend en snel wat boodschappen gedaan. Hierbij hoefden we zelf geen boodschappen te doen voor het eten, want dat was allemaal prima geregeld. Ontbijt en diner in de lodge, iedere avond vers gekookt. Alleen tussen de middag af en toe onderweg zelf wat regelen, al werd er soms ook wel eten voor onderweg meegegeven. In de avond in ieder geval wat instructies en daarna lekker onder de dikke dekens. Even wennen aan een onbekend bed (dat hou je altijd), maar daarna lekker in slaap.

Dag twee was de eerste van zes opeenvolgende actieve dagen, volop genieten van de sneeuw. Vandaag nog geen trip in de omgeving, maar gewoon een dag rond Edsåsdalen zelf. Na het ontbijt lopend naar het centrum van het gehucht om een skipas en skimateriaal te scoren. Zowel het materiaal als de pas voor zes dagen, want er liep een sleeplift vanaf zo’n 50 meter van de lodge zo het skigebiedje in. In totaal 11 kilometer piste en 5 sleepliften. Klein dus, maar ideaal om in de vrije uurtjes even snel de ski’s onder te binden en een paar pistes te pakken. Vandaag wat langer skiën, we hadden de hele dag. Fijn om even op deze kleine, maar vooral rustige pistes te beginnen. Ik moet er toch altijd even in komen, dat lukte hier prima. Totaal anders dan in de Alpen liggen de pistes hier ook midden in de bossen, waardoor je ook bij slecht weer nog wat beschutting hebt. Ook is het gewoon veel mooier om door de bossen te skiën. Een vermakelijke start in ieder geval.

Tussen de middag stopten we even in de centrum van het dorpje. Niet om in een restaurant te gaan eten, onze lunchplek was in een soort houten cabine. Dit is traditioneel in de wintersportgebieden in Scandinavië. De hut is voorzien van een haard in het midden en verder van een stapel brandhout. Zelf zorg je voor aanmaakblokjes, lucifers en de op te warmen lunch. Vuurtje stoken en het wordt al snel lekker warm. In een ketel die er ook stond konden we wat water koken voor de thee, verder hadden we worsten meegenomen om te bakken boven het vuur. Even werk, maar dan heb je ook wel een prima lunch. Alleen ’s morgen zorgen dat je je rugzakje met benodigde spullen meeneemt. Alle liften zijn sleepliften, dus die rugzak zit ook nooit in de weg.

Na de lunch nog een paar pistes en toen hadden we het voor wat betreft skiën wel gezien. Zoals gezegd stopte een van de pistes vlakbij de lodge, dus binnen no time konden we weer opwarmen bij de open haard. Later op de middag nog even de snowboots aan voor een wandeling in de omgeving, zo leerden we het dorpje ook wat beter kennen. In de avond werd het al snel flink koud, geen enkele behoefte dus om er verder nog op uit te gaan.