Zoals gezegd vandaag geen heel vol programma. Tijd genoeg dus om rustig op te staan en te ontbijten. Daarna alle tijd om een boek te lezen of in de woonkamer spelletjes te spelen. Maar uiteraard nodigt het witte landschap ook uit om buiten de boel verder te verkennen of de paarden en varkens op te zoeken en aaien. Pas later op de ochtend zouden we op pad gaan, er stond een wandeling in de omgeving op het programma. Goed warm aankleden dus en vervolgens kon iedereen sneeuwrackets (van die tennisrackets voor onder je voeten om door de dikke sneeuw te kunnen lopen) aanmeten, deze moesten ook mee. We waren benieuwd hoe zwaar het allemaal zou gaan worden.
De wandeling startte vanaf het landhuis, geen transfer met de busjes dus. En het was ook niet echt nodig, want vanaf hier liep je zo de beboste heuvels in. Even de weg oversteken en we begonnen aan een klim. De sneeuwrackets waren hier nog niet nodig, want het ging hier om een smalle weg die nog wel regelmatig bereden werd. De eerste twee kilometer kwamen we ook nog her en der wel een huisje tegen. Op één plek vielen de ingesneeuwde autowrakken op, het naastgelegen huis zag er ook niet veel beter uit. Daarna was het vooral natuur. De wegen werden smalle paden, de sneeuw werd ook wat dieper. Uiteraard was dat ook het sein om elkaar regelmatig met sneeuwballen te bekogelen, sneeuwengelen te maken en af en toe aan een besneeuwde tak te schudden. Pure sneeuwpret dus.
Op een gegeven moment kwamen we bij een bevroren en besneeuwd meer. De bestemming was een hutje aan de overkant van het meer. Sneeuwrackets onder en stampen door de diepe sneeuw dus maar. Het valt nog tegen hoe zwaar dat is, maar uiteindelijk kwamen we goed verhit aan bij het hutje. Dit was het moment dat onze gids aangaf dat we ook een goed begaanbaar pad om het meer heen hadden kunnen pakken, maar dat wij al weg waren voordat hij dat had kunnen zeggen. Helemaal prima, het was op deze wijze een lekker inspannende activiteit. Bij het hutje konden we even wat eten en drinken. Er werd een vuurtje gestookt, zodat we wat lekker warms te drinken hadden.
Na deze stop werd het tijd voor de wandeling terug. Ondanks dat we het geploeter met de sneeuwrackets op het meer erg leuk hadden gevonden, kozen we voor de terugtocht maar voor het pad om het meer heen. De terugweg was ongeveer gelijk aan de het eerste deel van de tocht, dus geen verrassingen meer. Na iets van ongeveer een uur waren we weer terug bij het landhuis. Hier hadden we de rest van de middag en de avond weer voor onszelf. Lekker weer in de ontspanmodus, eigenlijk wel helemaal prima. Morgen zou er meer actie zijn.
Reactie plaatsen
Reacties