Een verslag beginnen met dag 2 is natuurlijk niet zoals het hoort, maar het bleek moeilijk om veel uit de herinneringen te vissen over dag 1. Uiteraard een reisdag naar Malta, met een aankomst op de luchthaven van het eiland Malta. Dit vliegveld ligt zo ongeveer in het zuidoosten van het eiland, ten zuiden van de hoofdstad Valetta. Wij hadden geen verblijf in de hoofdstad, maar zo ongeveer helemaal in het noordwesten van het eiland (vlakbij de ferry’s naar het ten noordwesten gelegen eiland Gozo. Het was even zoeken op de kaart (en aan de hand van foto’s), maar we verbleven in het dorpje Il-Mellieħa (Mellieha) met ongeveer 10.000 inwoners. Transfer van het vliegveld naar ons hotel in dit dorp was met de bus en met alle drukte en alle hotels tussendoor om andere mensen af te zetten bleek het nog een rit van anderhalf uur om er te komen. Het was toen al duidelijk dat reizen over het eiland een kwestie van geduld zou worden. Het lukt niet om te achterhalen in welk hotel we verbleven, maar het bleek een prima plek.
Op dag 2 gingen we direct op pad, de keuze voor vandaag viel op de hoofdstad Valetta. We hadden de eerste avond besloten om toch maar geen auto te gaan huren, we regelden het wel met georganiseerde tours en met het openbaar vervoer. Geen zin om hele dagen te gaan filerijden (en dat ook nog aan de linkerkant van de weg, een erfenis vanuit de tijd van Engelse bemoeienis). Via het hotel een overzicht van de buslijnen en de bustijden gekregen, dat bleek op dit eiland nog best goed geregeld. In de ochtend dus op tijd bij de bushalte vlak bij het hotel en keurig op tijd kwam de juiste bus aan. Het was wel weer een uur rijden naar Valetta, maar de bus stopte prima aan de rand van het centrum van de stad op een grote busterminal. Nog even goed inprenten waar deze terminal was (in verband met de terugreis) en we konden de boel gaan verkennen.
Valletta is de hoofdstad van Malta. Met slechts een kleine zevenduizend inwoners behoort het tot de hoofdsteden van Europa met de kleinste inwoneraantallen. Echter, er zijn zoveel plaatsen vastgegroeid aan deze stad, dat het voor het gevoel toch echt een veel grotere stad is. Valetta zelf ligt op een schiereiland, dus in die zin is het makkelijk te onderscheiden van de buurplaatsen. Over de dag zelf zijn de herinneringen schaars. Twee dingen die er uit springen in de herinneringen: de hoogteverschillen (dus veel trappen en steile straten) en de zandkleurige gebouwen. De gebouwen in Valletta zijn vrijwel allemaal opgebouwd met de karakteristieke kalksteen die van het eiland zelf afkomstig is. Het geheel aan zandkleurige gebouwen wordt afgewisseld door diverse stijlelementen zoals een grote variatie aan balkons, diverse geloofsuitingen zoals beeldjes en afbeeldingen en op sommige plekken indrukwekkende overkappingen met diverse soorten pilaren. De stad stamt oorspronkelijk uit de zestiende eeuw. Valletta is toen in slechts enkele jaren als het ware uit de grond gestampt. Veel gebouwen zijn echter in de tweede oorlog vernietigd, maar alles is wel in stijl herbouwd. Er zijn ook nog veel monumenten die herinneren aan de oorlog.
In de middag zijn we nog met een pont overgestoken naar de plaats Sliema aan de overkant van een baai. Hier mooie uitzichten over Valetta, maar ook de mogelijkheid tot een rondvaart om Valetta heen. Hierbij niet alleen een mooi uitzicht over de oude stad, maar ook op de havens (en de bedrijvigheid) er omheen en op de gigantische jachten die hier liggen aangemeerd. In Sliema nog een vroeg diner genomen, om daarna terug te varen naar Valetta en de bus weer terug te nemen naar Il-Mellieħa. Hier kwamen we redelijk laat in de avond aan, vandaag dus geen mogelijkheid gehad om de omgeving rond het hotel te verkennen. Dat komt vast later wel weer.
Reactie plaatsen
Reacties