De eilanden Gozo en Comino waren al uitgebreid verkend, maar op het eiland Malta waren we nog niet veel verder gekomen dan Valetta en Mellieħa. Alleen van de noordkant van het eiland hadden we dus iets gezien, tijd om een dagje te toeren over het eiland. Op deze laatste volle dag van de vakantie hadden we een volle dag met een jeep geboekt, dus vroeg uit de veren. De groep bleek niet al te groot, dus met drie jeeps gingen we in colonne op pad. Deze trip zou ons over het hele eiland brengen, met uitzondering van Valetta. Eerste stop: The Red Tower. Als we dit vooraf hadden geweten, dan hadden we gisteren wel een andere wandelbestemming gekozen. Voordeel was wel dat we nu wat meer te horen kregen over de geschiedenis van deze toren.
Na de toren een oversteek naar de zuidkust van het eiland. Met volle verbazing zagen we vanaf een klip ineens een soort piratendorp. Dat bleek Popeye Village te zijn. Een themapark, dus alles was volledig nep. Weg illusies van een piratendorp, maar het zag er wel leuk uit. Geen tijd om het park te bezoeken, dus geen idee of het park daadwerkelijk leuk is. Wij zetten in ieder geval verder koers langs de zuidkust in oostelijke richting. Hier en daar een stop bij een klif of een baai om te genieten van de uitzichten. Opvallend aan dit deel van het eiland was toch wel de relatieve rust. Geen files en aaneengesloten dorpen, maar vooral veel open landschappen. Naar het binnenland toe veel landbouw en wat kleine dorpjes, totdat we boven op een heuvel een oude vestingstad binnen hoge muren zagen. Deze stad heet Mdina en is de voormalige hoofdstad van Malta. Het ligt op het hoogste punt van het eiland en heeft als bijnaam The Silent City. En het doet deze bijnaam eer aan, in de smalle straten tussen de hoge honingkleurige gebouwen hangt een mysterieuze sfeer. Er is bijna geen autoverkeer in het ommuurde deel van deze stad, je moet dus alles lopend doen. Ideaal, want het brengt je altijd weer op verrassende plekjes. De meeste gebouwen stammen uit het begin van de achttiende eeuw, na een eerdere verwoestende aardbeving. Hoe dan ook bijna een open lucht museum, zeker een aanrader om deze stad te bezoeken als je op Malta bent. In dit stadje hebben we nog geluncht, waarna we nog een rondje langs de vestingmuren liepen vanwege het uitzicht over het eiland.
In de middag nog verder door in zuidoostelijke richting, naar de Blue Grotto. Ook hier weer een rotsboog in de Middellandse Zee, met (hoe verrassend) helderblauw water. Hier geen boottochtje naar de boog, maar gewoon een uitzicht op deze plek vanaf de kliffen. Nu nog naar een laatste bestemming, in het zuidoostelijke puntje van het eiland: het vissersdorp Marsaxlokk. In potentie is het in het oosten van Malta gelegen Marsaxlokk een topbestemming voor het toerisme. Het enige wat ontbreekt zijn mooie stranden in het dorp zelf. Mogelijk dat dit ervoor gezorgd heeft dat dit vissersdorp nog niet aangetast is door projectontwikkelaars. Eigenlijk bestaat het dorp uit een langgerekte vissershaven vol karakteristieke vissersbootjes. Deze bootjes zijn heel kleurrijk geverfd, wat het een vrolijk aanzicht maakt. De manier waarop de hoofdzakelijk kleine vissersbootjes verspreid door het water liggen maakt het een bont geheel, zeer fotogeniek. Je kan heerlijk over de (op sommige plaatsen wel smalle) kades lopen, waar bedrijvigheid rond bootjes en visserij worden afgewisseld met terrasjes. Even lekker een verkoelend drankje, terwijl je uitkijkt over de tientallen kleurrijke bootjes in het helderblauwe water.
Helaas werd het borrelen weer verstoord door de chauffeurs van de jeeps, het was tijd om weer terug te gaan naar het drukke noorden. Vanmorgen als laatste opgehaald, nu als laatste weer terug in het hotel. In de avond een snelle hap bij het hotel zelf, want daarna moesten de koffers worden gepakt. Morgen redelijk op tijd naar de luchthaven, de vakantie zat er al weer op. Geen verslag van de laatste (reis)dag, daar zijn geen bijzonderheden over te vermelden.
Reactie plaatsen
Reacties