Na drie dagen op de lange latten (twee dagen skiën en een dag cross country) werd het tijd om het over een andere boeg te gooien. Twee verschillende activiteiten, eentje in de ochtend en begin van de middag, de ander aan het einde van de middag. Laten we beginnen met de eerste, dat was er eentje waar we heel erg naar uit hadden gekeken: een sledetocht met husky’s. De voorbereiding voor ons was vooral warm aankleden, want zittend op een slee kun je het heel snel koud krijgen. De eigenaar van de huskyhonden had er veel meer werk aan. Omdat de sledetocht niet vanaf het terrein van de hondeneigenaar vertrok, moesten de honden in een vrachtwagen worden geladen. Wij troffen deze man aan de rand van het bos waar we zouden gaan slede rijden, waar hij eerst een uitleg gaf. De honden kunnen niet zomaar worden ingeladen in de wagen, maar het moet vanwege de pikorde en de karakters van de honden in een bepaalde volgorde. Ook kunnen niet alle honden bij elkaar in een hok in de wagen, het is iedere keer schijnbaar echt een hele puzzel. Voor het uitladen gold hetzelfde, alles in een bepaalde volgorde. Wij konden wel helpen met het koppelen van de honden aan de tuigjes en touwen aan de sledes, maar alles alleen op aangeven van de beste man. Waar de onderlinge pikorde misschien wat moeilijk was, was het in de verhouding naar mensen toe simpel: aaien en knuffelen is fijn. Dat vonden wij dan wel weer leuk.
Nadat alle honden waren ingespannen (wat dus nog best een klus was), konden we op pad. De eigenaar op een eigen slede voorop, wij als gasten op twee sledes daarachter. Twee personen op iedere slee, waarbij er eentje op de slee kon zitten en de andere achter op de slee moest staan. De achterste moest ook aan het werk, want er moest worden geremd waar nodig en ‘gestept’ als het heuvelop ging en de honden wel wat hulp konden gebruiken. De belangrijkste les: stap nooit van dit slee af, want dan zijn ze er vandoor. Goed opletten dus. De tocht was in ieder geval prachtig. Dwars door het bos over speciaal hiervoor ingerichte paden. Het sneeuwpakket was niet te dik en er waren al sporen gevormd, dus het was allemaal goed te doen. Onderweg nog een lunchpauze, waarbij een warme lunch werd bereid. In de tussentijd lagen de honden lekker in de sneeuw, niets is deze dieren te koud. Na de lunch nog een tocht terug naar de vrachtwagen, waar we nog even met de honden konden knuffelen en daarna weer even moesten helpen met het op de juiste volgorde terugbrengen van de honden naar de vrachtwagen.
De dag was al prachtig vanwege de huskytocht, maar er was dus nog een extra activiteit. We gingen klimmen klauteren op een grotendeels bevroren waterval. Vooraf wel in een tuigje en vervolgens met ijzers onder en een helm op op pad. Uiteraard wel onder begeleiding van iemand die er toch wel wat meer verstand van heeft. De waterval lag midden in een bos, dus het was een prachtige omgeving. En wat bizar dat zo’n grote waterval in de winter voor een groot deel bevriest en hierdoor echt een dikke massa ijs ontstaat. Ook dit was in ieder geval erg leuk om te doen, al was het nog best pittig al dat geklim. In de avond terug in de lodge in ieder geval lekker dicht bij de open haard, lekker opwarmen na deze dag in de kou.
Reactie plaatsen
Reacties