Ecuador dag 6: het Amazone regenwoud

Wat is het toch lekker slapen in het regenwoud. Net in bed is het nog een beetje wennen aan de geluiden van de jungle, maar daarna werkt het heerlijk rustgevend. Tel daar het geluid van de voor de hut langs stromende rivier bij op en je wordt echt zen. Heerlijk geslapen dus. In de ochtend wakker van de geluiden van de vogels en het heerlijke zonlicht dat door de ramen van de hut naar binnen scheen. Vanuit het bed (uiteraard pas nadat ik de gordijnen had geopend) een mooi uitzicht over de veranda heen richting de rivier. Zo zou je wel een poosje willen blijven liggen. Helaas was er toch gewoon een afgesproken tijd voor het ontbijt, dus toch maar in de kleren en richting het restaurant. Overigens is het hier wel constant uitkijken waar je loopt, want er wonen hier nogal wat dieren. Gisteravond tijdens het eten kwam er op een paar meter afstand over de vloer gewoon een grote vogelspin voorbijwandelen. Ook nog een sprinkhaan van 15 centimeter vlak voor mijn deur van het huisje, uitkijken dus waar je stapt. Slangen zitten er ook, maar deze hoef ik niet vlak voor mijn voeten te zien. Hoe dan ook blij met een goed afgesloten huisje en een klamboe. Verder goed insmeren met deet en dan valt het ongedierte je minder lastig.

Na het ontbijt was het tijd om een stuk de jungle in te lopen, kijken wat er aan planten en dieren te spotten zou zijn. Zoals gezegd zaten we een stuk buiten Tena, in een lodge aan de Napo rivier. Vanaf de lodge was het een kwestie van de weg oversteken en je liep zo de jungle in, bekend onder de naam ‘Bosque Lyarina’. Geen transfer met een bus dus, maar gewoon schoenen aan en gaan. Uiteraard ook een rugzak met voldoende water en wat te eten, want de klamme hitte is echt moordend. Er was genoeg regen gevallen, dus de luchtvochtigheid onder het bladerdek was erg hoog. Tempo aanpassen aan de hitte dus, op het gemak gingen we in een lange sliert door het regenwoud heen. Onze eigen gids Armando, die dus de hele reis bij ons was, kwam zelf uit deze regio en wist daarom heel veel van alles wat hier ook maar in de jungle leeft. De tocht door de jungle kende hierdoor ook veel momenten van stilstaan waar hij de nodige uitleg gaf. Bijzonder hoe veel de jungle ook kan leveren aan de mens in de zin van voedsel, medicijnen en hulpmiddelen. Verder hadden we met Armando de perfecte spotter van dieren, zonder hem hadden we al die hagedissen, spinnen en insecten nooit gezien. De vlinders konden we wel zelf vinden, met al die prachtige kleuren was het ook niet de moeilijkste opgave.

Eind van de ochtend waren we weer terug bij de lodge, waar de tijd aan de lunch werd gebruikt om nog even lekker af te koelen in het zwembad. Na het middagmaal moest iedereen weer in actie komen, want er stond een boottocht over de Napo rivier (Rio Napo) op het programma. Ook nu weer vertrek vanaf de lodge zelf, de boten konden beneden bij de rivier gewoon aanmeren. Geen uitgeholde boomstammen, maar prima boten met een stevige motor en ook een overkapping tegen de zon. Iedereen eerst een zwemvest aan en we konden aan boort. Tena is ook het leefgebied van de Quichua-indianen. De meesten wonen inmiddels in dorpen en zelfs ook Tena zelf, maar sommigen leven nog in kleine gemeenschappen in de jungle. Ergens langs de oever van de rivier is nog een soort authentiek dorpje dat (deels) dient als museum. In dit dorpje kunnen toeristen zien hoe de indianen hier traditioneel leven, met ook wat demonstraties over handwerk. Een leerzaam bezoek, al ben je binnen een uur wel weer klaar.