Na de pittige wandeling naar (en beklimming van) de Voltzberg hadden we vandaag een iets minder pittige dag verwacht. Dat klopte ook wel, maar het was alsnog best flink aanpoten. Het begon ook wel erg vroeg toen de brulapen vlakbij ons kamp flink kabaal maakten terwijl het nog pikkedonker was. Gaaf om te horen, maar het lukte daarna niet meer goed om nog in slaap te vallen. Gelukkig was het ontspannen liggen in de hangmat, ik hield het heerlijk uit totdat de wekker ging. Snel even de kleren aan en een korte wandeling naar de airstrip om te kijken of er vogels te spotten waren. Al snel zagen we een stel rode ara’s in de boomtoppen, super mooi om te zien. Daarnaast nog een paar kleinere vogels, maar verder was het best rustig. Waarschijnlijk waren we iets te laat, jammer maar helaas.
Na het ontbijt gingen we weer de korjaal in om na een minuut of tien varen te worden afgezet bij een stroomversnelling. De boot kon niet verder, dus van daar werd het wandelen naar de Raleighvallen (Moedervallen), de grootste watervallen in het gebied. Het bleek nog een flinke wandeling over moeilijk terrein: veel omgevallen bomen en pittig steile stukken. Het kostte dan ook een uur om bij de watervallen te komen, in de hitte werd het nog best zwaar. Maar het uitzicht op de watervallen was het zeker waard. De watervallen hadden relatief weinig water, maar daardoor zag je wel mooi het rotslandschap. Na een lekker lange stop in de schaduw van een mooie boom gingen we weer op pad terug naar de boot. Onderweg naar het kamp stopte de korjaal nog bij een drooggevallen zandbank. Van daaruit kon iedereen nog even verkoeling zoeken in de rivier. Zwemmen bij de watervallen zat er niet in vanwege de aanwezigheid van flinke sidderalen.
Na een heerlijke siësta in de hangmat, onderbroken door twee prachtige blauwe ara’s, gingen we nog een wandeling maken. We zouden ongeveer een uurtje gaan, maar het werd uiteindelijk twee uur en een kwartier. We zijn naar de punt van Fungu eiland gelopen, met als beloning een aantal zoetwaterroggen die vlak langs het drooggevallen zandbankje zwommen. Terug moesten we nog flink doorlopen om voor het donker terug op het kamp te zijn. Wel zo fijn, ik ben liever uit de jungle voordat de slangen en andere gevaarlijke dieren wakker zijn.
In de avond hadden we nog een muziekvoorstelling van de bootsmannen en gidsen, hun manier om een centje bij te verdienen. Voor ons was het vooral vroeg naar bed, de afgelopen dagen waren best vermoeiend.
Reactie plaatsen
Reacties