Ecuador dag 15: Isla de la Plata

Het was weer heerlijk wakker worden. Het zonnetje scheen op het hutje, de vogels lieten zich buiten al goed horen en het geluid van de oceaan in de verte maakte het helemaal af. Niet al te lang uitslapen dit keer, we hadden vandaag een mooie trip op het programma staan. Maar gelukkig nog wel even tijd om voor het ontbijt nog een kwartiertje in de hangmat op de veranda te genieten van deze groene oase. Vanuit de hangmat zag en hoorde ik ver boven me in een boom het nodige geritsel. Daar moest wel een flink dier zitten, de top van de boom schudde flink heen en weer. Op een gegeven moment zag ik de kop van een gigantische leguaan tussen de bladeren. Deze dieren zoeken in de ochtend de toppen van de bomen op om lekker op te warmen in de zon. Deze dieren zouden tijdens ons verblijf dus nog wel vele malen worden gespot. Een leuke hobby (leguanen spotten in de ochtend) was geboren.

Na het ontbijt gingen we op pad, er stond een dagtocht per boot naar Isla de la Plata op het programma. Eerst een wandeling over het strand naar het centrum van het dorp. Hier liep een lange pier een paar honderd meter de oceaan in. Heel veel vissersboten die inmiddels al weer terug waren van de hele vroege vistocht, maar ook een aantal snelle boten voor de dagtrips naar Isla de la Plata. Duidelijk dat de toeristen die hier komen een bezoek aan dit eiland niet zullen overslaan. Met een volle boot gingen we vol gas de oceaan op.

Isla de la Plata wordt ook wel ‘The Poor Man’s Galapagos’ (arme mensen Galapagos) genoemd. Dit eiland is niet alleen veel goedkoper om te bezoeken (iets van 40 dollar voor een dag), maar ook lekker dicht bij het vaste land. Vanuit Puerto Lopez was het slechts een uurtje varen. Is er op dit eiland veel minder te zien? Waarschijnlijk wel, maar nog steeds is het indrukwekkend. Al bij aankomst zwermden schildpadden en vissen in aanzienlijke hoeveelheden rond de boot. Toen we vanaf de boot aan land gingen en ik nog even omkeek, zag ik zelfs een reuzenmanta naast de boot zwemmen. Had ik toch maar iets meer getreuzeld bij het van boord gaan, dan had ik hem in volle glorie kunnen zien.

Het eiland ligt binnen de grenzen van het Nationaal Park Machalilla en is daarmee beschermd. Het is dus ook niet mogelijk om het eiland te bezoeken zonder registratie (en betaling) en zonder begeleiding van een gids. Eerst dus maar melden bij het entreegebouw van het park. Nog even naar het toilet en dan op pad. Het eiland is erg rotsachtig en slechts (gedeeltelijk) begroeid met struiken. Verder vooral lage, droge vegetatie. Geen bescherming tegen de zon dus, hou hier rekening mee met kleding, zonnebrand en water. Er zijn wel aangelegde paden, dus met comfortabele schoenen kom je er wel. Na de start van de wandeling maakten we al heel snel kennis met de grappigste vogels die ik ooit heb ontmoet: de Blue footed boobies (blauwvoetgent). Deze vogels met hun kenmerkende blauwe voeten, klinken als de defecte fluitketel van je oma en waggelen als iemand die met flippers over het strand loopt. Alsof de evolutie een geintje met ze heeft uitgehaald. Deze echt leuke vogels zijn totaal niet bang voor mensen, we konden er vlak langs lopen. Andere bijzondere vogels zijn de Amerikaanse fregatvogels, die juist toen wij er waren massaal aanwezig waren om te gaan broeden. De mannetjes wilden flink indruk maken op de vrouwtjes en bliezen hun rode keelzak flink op tot een soort grote ballon. Geen idee wat hier aantrekkelijk aan is, maar het werkte schijnbaar wel. Voor ons in ieder geval een bijzonder en kleurrijk gezicht. Naast vogels ritselden de nodige reptielen door de bosjes, we hebben ook genoeg hagedisjes gezien. Verder vooral mooie uitzichten, het was een mooie wandeling.