Ondanks dat het hotel weinig charmant was en de stad voor ons niet veel te bieden had, was er één ding wel helemaal goedgekeurd: de hotelkamer en dan vooral het bed. De rest van de groep moest vroeg op pad richting de luchthaven (om door te vliegen naar de Galapagos-eilanden), dus wij hadden voorlopig de bus (en chauffeur) niet beschikbaar om zelf door te reizen. Lekker uitslapen dus en vooral ook op het gemak ontbijten. Tas weer inpakken en daarna op pad naar de laatste verblijfplaats deze reis: Puerto Lopez. Toch wel weer een lange rit vandaag: een rit van ongeveer vier uur naar dit vissersdorpje, voornamelijk over een kustweg. Ergens halverwege de middag kwamen we aan op deze plek om de komende dagen op en bij het strand te relaxen (en daarnaast uiteraard nog wat leuke dingen te doen).
Het kleine vissersdorpje ligt aan de Stille Oceaan en is een belangrijke handelsplek voor lokale vissers. Zij trotseren ’s nachts de golven zodat ze vroeg in de ochtend hun verse vangst kunnen ruilen of verkopen. Men rijdt hier met auto’s het strand op om de vangst te bekijken en hun slag te slaan. Wie ook hun slag proberen te slaan, zijn de vele pelikanen, fregatvogels en gieren die nieuwsgierig dichtbij komen om een hapje te pikken. Dit was allemaal niet de reden om hierheen te gaan, dat zijn vooral de activiteiten en tripjes die de omgeving te bieden heeft. Hierover in de verslagen van de volgende dagen meer. Het dorpje oogde bij het binnenrijden erg rustig en ook best leeg. Rustige straten, veel lege percelen, wat een verschil met het gigantisch drukke Guayaquil dat we vanmorgen achter ons lieten. Het strand was ook flink leeg, weinig hotels, strandtenten en ook geen zonnebadende toeristen. Duidelijk geen heel toeristische plek.
Aan de rand van het dorp stopten we bij een soort groen bos, waarin ons hotel bleek te zijn gesitueerd: Hostería Mandala. Overal bomen, struiken en vooral heel veel bloemen, het was een soort klein paradijsje. Het hoofdgebouw lekker langs het strand, dus bij iedere maaltijd uitzicht op de oceaan. Daarachter smalle paadjes tussen het groen die leidden naar leuke hutjes. Ieder hutje een veranda met hangmatten, duidelijk dat we het hier de komende dagen erg goed zouden gaan hebben. Ieder snel naar de eigen hut en daarna lekker genieten van de hangmat, tuinen en ook het strand. Verder niets op het programma, dus gelijk vol in de zen-modus. Even in de hangmat, een cocktail bij de bar en met de blote voeten over het strand en in de oceaan. Nog voor etenstijd een prachtige zonsondergang en daarna nog een heerlijk diner. Kon de tijd maar voor even worden stilgezet.
Reactie plaatsen
Reacties