Na het bewonderen van de condors volgde direct een reisdag naar Puno. Gelukkig was er onderweg nog het nodige te zien en werd er dus regelmatig gestopt. De eerste stop was bij de mirador de Los Andes, het misschien wel meest indrukwekkende uitzichtpunt op de Altiplano. De hoogte ter plaatse: meer dan 4.900 meter! Ook in de omgeving nog een aantal keer een stop gemaakt, zeker toen allemaal roze stippen zichtbaar werden in een ondiep meer. Het bleken vele flamingo's te zijn. Ongelooflijk dat ook deze vogels voorkomen in dit soort ruige omstandigheden. Uiteraard ook hier weer veel lama's, alpaca's en vicuna's langs de weg en op de flanken van de heuvels. Een volgende stop was Sillustani. Dit is een pre-Inca-begraafplaats aan de oevers van het Umayo-meer in de buurt van Puno in Peru. De graven, die boven de grond zijn gebouwd in torenachtige structuren die chullpas worden genoemd, zijn de overblijfselen van het Qulla-volk, Aymara dat in de 15e eeuw door het Inca-rijk werd veroverd. De begraafplaats was leuk om even te bezoeken, maar vooral de omgeving was adembenemend mooi. Er werd dan ook even de tijd genomen om een stukje te wandelen over de rotsige heuvels langs het meer.
Aan het einde van de middag werd de stad Puno bereikt. Deze stad is zelf niet heel noemenswaardig, maar het is de havenstad die dient als uitvalsbasis om het naastgelegen Titicacameer te verkennen. Het meer ligt op 3.800 meter en is daarmee het hoogste meer ter wereld waar beroepsvaart plaatsvindt. Het meer is niet aangesloten op (bevaarbare) rivieren, dus de best wel grote schepen zijn hierheen gebracht of ter plaatse gebouwd. Uiteraard nog wel even de stad verkend. Vooral de kathedraal van Puno en El Arco Deustua steekt mooi af ten opzichte van de omgeving, ’s avonds wordt het erg gezellig in de straat Jiron Lima. Hier zijn veel restaurants, bars en discotheken te vinden.
Reactie plaatsen
Reacties